Pomagamy osobom niepełnosprawnym intelektualnie.
Kim jest osoba niepełnosprawna intelektualnie?
Mam na imię …Ania … Kasia ….Paweł… Piotrek…
Mam niebieskie oczy, jasne włosy, noszę okulary tak jak wielu moich kolegów. Ubieram się tak samo jak moi koledzy. Oni mówią o mnie, że jestem inny … jestem niepełnosprawny intelektualnie …
Muszę widzieć, dotykać, słyszeć to, o czym się uczę. Nie potrafię sobie wyobrazić tego, czego wcześniej nie widziałem, nie słyszałem, nie posmakowałem.
Czasem moja mowa jest niezrozumiała dla innych. Niektórzy moi koledzy nie potrafią mówić, mają specjalne obrazki i za ich pomocą komunikują się z innymi.
Nauczyłem się czytać i pisać, ale niektórzy moi koledzy nigdy się tego nie nauczą. Jeśli chcesz mnie czegoś nauczyć, musisz mi pokazać, co mam zrobić. Czasem będzie to trwało bardzo długo, ale w końcu się nauczę.
Pamiętaj nigdy mnie nie wyręczaj, bo niczego się nie NAUCZĘ !!!
Mów do mnie prostym językiem. Nie zagaduj mnie, bo nie rozumiem, co mam robić. Wydawaj pojedyncze polecenia i pokaż mi, co mam zrobić.
Nie umiem liczyć w pamięci. Potrafię policzyć tylko konkretne przedmioty.
Na co dzień chodzę do szkoły specjalnej lub integracyjnej, na warsztaty terapii zajęciowej lub do środowiskowego domu samopomocy. Uczę się tam dużo prostszych rzeczy.
Na tym polega moja „inność”, ale tak jak większość ludzi lubię tańczyć, grać w kręgle, chodzić na basen, do kina. Chcę mieć kolegów, koleżanki, przyjaciół. Lubię wyjeżdżać w różne miejsca, poznawać nowe miejsca i ludzi.
